Birlik Bağı

Birlik Bağı Müslümanlık nerde bizden geçmiş insanlık bile Alem aldatmaksa maksat aldanan yok nafile Kaç hakiki müslüman gördümse hep makberdedir Müslümanlık bilmem ama galiba göklerdedir Varsa şayet söyleyin bir parçık insafınız Böyle kansızmıydı haşa kahraman eslafınız Böyle düşmüşmüydü herkes ayrılık sevdasına Benzeyip şirasesiz bir mushafın eczasına Hiç görülmüşmüydü olsun kayd ı vahdet tarumar Böyle olmuşmuydu millet can evinden rahnedar Böyle açlıktan bogazlarmıydı kardeş kardeşi Böyle adetmiydi bi perva yemek insan leşi Irzımızdır çiğnenen evladımızdır doğranan Hey sıkılmaz ağlamassan bari gülmekten utan Kurt uzaklardan bakar dalgın görürmüş merkebi Saldırırmış ansızın yaydan boşanmış ok gibi Lakin aşk olsunki aldırmazda otllarmış eşşek Sanki tavşanmış gelen yahud kılıksız köstebek Kar sayarmış bir tutam fazla olsun yutmayı Hasmı derken çullanırmış yutmadsan son lokmayı Bir hakikattır bu bildiğin usluba sok Halimiz merkeple kurdun aynı asla farkı yok Burnumuzdan tuttu düşman biz boğaz kaynındayız Bir bakın halamı hala ihriras ardındayız Saygısızlık elverir bir parça olsun arlanın Vakti çoktan geldi hem geçmektedir arlanmanın Davranın haykırmadan nakus-u izmihlaliniz Öyle bir buhrana sapmıştırki zira haliniz Zevke dalmak şöyle dursun vaktiniz yok mateme Davranın zira gülünç olduk aleme Bekleşirken gökte yüzbinlerce ervah intikam Yerde kalmış naşa benzer kavm için durmak haram Kahraman ecdadınızdan sizde bir kan yokmudur Yoksa istikbalinizden korkulur pek korkulur

Mehmet Akif Ersoy

Canan Yurdu

    Canan Yurdu

Eyvah! sevgilinin yurdu ıssız kalmış Ayak bastığı heryer kırgın bir mezar olmuş İçindeki ahenk uçmuş da Ses seda kalmamış yuvada Yer yer gömülü durur emeller Sanki kıyamet gününü beklerler... Ya rab! niye böyle bir yığın toprak Olmuş yatıyor o temiz saha? Ya rab! niçin o parıltı ortada yok? Ya rab! niçin uzayıp gitmekte bu gölge? Ya rab! sevgilinin yuvası üzerine Gerilmiş bu kat kat aydınlık perdesinin anlamı ne?

Mehmet Akif Ersoy

Durmayalım

Durmayalım Sa'di diyor ki: 'Bir gece biz kervan ile Ağır ağır gitmekte iken yolumuz düştü bir çöle. Hızla geçmek için o korkutucu ıssız çölü, Bütün yolcular istirahati feda ederek, Gitmektelerdi.Bir aralık bende yürümeye güç Hiç kalmamış ki düşmüşüm artık uykuya yenik. Avare bir yolcuyu bekler mi kafile? Çaresiz yola devam edecek varıncaya dek konak yerine. Bir de uyandım ki başucuma dikilmiş bir deveci şunları söylemekte: 'Kalk ey zavallı yolcu, uzaklaştı kervan! Uykum benim de yok değil ama bu çöl, İstirahat yeri olurmu ki bin türlü korku var? Varmak istediği yere varıp durmayıp giden; Yoktur kurtuluş ümidi bu çöller geçilmeden. Yazık ki yolda böyle düşen uyku derdine, Hep yolcular gider de kalır kendi kendine! ' Gerçi olayın kendisi önemsizdir, bunda haklısın, ancak düşün: İnsaflı ol, bundan başka hikmet dolu bir prensip varmı bugün? Varmak istersen -diyor Sa'di eğer maksada, Tuttuğun yollar hiç bitmeyecek gibi olsada; Yola devam et, durmayıp git, yolda kalmaktan sakın! Azim sahibi insan için neymiş uzak, neymiş yakın? Hangi güçlüktür ki gayrete gelince kolaylaşmasın? Hangi korkunç şey varki insandan korkmasın?

Mehmet Akif Ersoy

Fatih Kürsüsünde seçmeler

Fatih Kürsüsünde seçmeler Birinci zumreyi teskil eden zavalli avam,  AVAM: Halktan ilmi irfani Biraksalar devam edecek tatli uykusuna devam. az olan kimse Bugun nasibini yerlestirince kursagina; 'Yarin' nedir? Onu bilmez, yatar donup sagina. Yikilsa ars-i hukumet, tikilsa kabre vatan,  KABR: Mezar Vazifesi degil; cunku 'hepsi Allah'tan! ' Ne hukmu var ki, esasen yalanci dunyanin? Olurse, yan gelip yatacak cennetinde Mevla'nin. Fena kuruntu degil! Ben derim, sorulsa bana: 'Kabul ederse cehennem ne mutlu, amca, sana! ' ..........  ikinci zumreyi teskil eden cemaat ise, Hayata kuskun olandir ki: saplanip ye'se,  YE'S: Umitsizlik 'Selametin yolu yoktur... Ne yapsalar bosuna! ' Demis te hirkayi cekmis butun butun basina. Bu turlu bir hareket mahz-i kufr olur, zira:  MAHZ: Sirf, katiksiz Talepte amir olurken bir ayetinde Huda; Buyurdu: 'Kesmeyiniz ruh-u rahmetimden umid;  NEFHA: Guzel koku Ki musrikin olur ancak o nefhadan nevmid.'  NEVMiD: Umitsiz Bu bir; ikincisi: ye'sin ne olsa esbabi,  ESBAB: Sebebler Onun atalet-i kulliyedir ki icabi,  ATALET: Tembellik .............  KULLiIE:Tamamiyle Osmanli(yok olusununun hemen oncesi) 'daki 4 zumreden 3.cusu .......... Bu zuppeler acaba hangi cinsin efradi? kadin desen, geliyor arkasindan erkek adi; Hayir, kadin degil; erkek desen, nedir o kilik? Demet demetken o saclar ne muhtasar o biyik? Sadasi baykusa benzer, hirami saksagana; Hulasa, zuppe demistim ya, artik anlasan a! ... Fakat bu kukla herif bir buyuk seciyye tasir, Ki, haddim olmiyarak, 'Aferin! ' desem yarasir. Nedir mi? Anlatayim: oyle bir metaneti var, Ki en savulmiyacak ye'si tek birayla savar. Sinirlerinde teessur denen fenalik yok, Tabiatinda utanmakla asinalik yok. Bilirsininiz, hani, insanda bir damar varmis, Ki yuzsuz omak icin mutlaka o catlarmis, Nasilsa 'Rabbim utandirmasin! ' duasi alan, Bu arsizin o damar zaten eksik anlindan! Cebinde gordu mu uc tane cil kurus nazlim, Tokatliyan'da satar mutlaka, gider de calim. Eger dolandirabilmisse istenen parayi; Gorur mahalleli ta karnavaldan maskarayi! Beyoglu'nun o mulevves muhit-i fahisine Dalar gider, takilip bir sefilin pesine. 'Haya, edeb gibi sozler rusum-u fasidedir; Vatanla aile, hatta, kuyud-u zaidedir.' Diyor da hepsine birden kuduzca saldiriyor.. 'Ayip degil mi? ' demissin... Acep kim aldiriyor! Namaz, oruc gibi seylerle yok alis verisi; Mukaddesat ile eglenmek en birinci isi. Duyarsaniz 'kara kuvvet' bilin ki: imandir. 'Kitab-i kohne' de -hasa- Kitab'i Yezdan'dir. Usenmeden ona Kur'ani anlatirsan eger, Su ezberindeki esmayi muttasil geveler: 'Kurun-u maziyeden kalma cansiz evradi Cekerse, dogru mu yirminci asrin evladi? ' Nedir alakasi yirminci asr-i irfanla Bu saklaban herifin? Anlamam ayip degil a! Meta'-i fazli mi varmis elinde gosterecek? Nedir meziyyeti, gorsek de bari ogrensek. Hayir! Mehasin-i Garb'in birinde yok hevesi; Rezail, oldu mu lakin, siaridir hepsi! Butun kebaire (icki, kumar, zina) tiryaki bir kopuk tanirim. -Ne oldu bilmiyorum simdi, sag degil sanirim- Kumar, senaatin aksami, irtikap, icki... Hulasa defter-i a'mali oyle kapkara ki: Yaninda leyl-i cehennem, sabah-i cennettir! 'Utanmiyor musun. Ettiklerin rezalettir! ' Denirse kendine, milletlerin ekabirini Sayardi gostererek hepsinin kebairini: 'Filan icerdi... Filan fuhsa munhemikti...' diye Mulevvesatini bir bir rical-i maziye Izafe etmeye baslardi paye vermek icin. 'Peki! Fezaili yok muydu soylediklerinin? ' Diyen cikarsa 'muverrihlik etmedim! ' derdi. Su zuppeler de, bugun ayni ruhu gosterdi. Fransiz'in nesi var? Fuhsu, bir de ilhadi; Kapi$ti bunlari 'yirminci asrin evladi! ' Ya Alman'in nesi var zevki oksayan? Birasi; Unuttu ayrani, ma'tuda dondu kahrolasi! Heriflerin, hani dunya kadar bedayii var: Ulumu var, edebiyyati var, sanayii var. Giden birer avuc olsun getirse memlekete; Doner muhitimiz elbet muhit-i ma'rifete. Kucak kucak tasiyor olmadik mesaviyi; Begenmesek 'medeniyyet! ' diyor; inandik iyi! 'Ne var, biraz da maarif getirmis olsa...' desek Emin olun size 'hammallik etmedim? ' diyecek. .......... Fatih Kursusunde - 1914

Mehmet Akif Ersoy

Bir Gece

Bir Gece On dört asır evvel yine bir böyle geceydi Kumdan ayınon dördü bir öksüz çıkıverdi Lakin o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler Halbuki kaç bin senedir bekleşmedelerdi Nerden görecekler göremezlerdi tabi Bir kere zuhur ettiği çöl en sapa yerdi Bir kere de ma'mure-i dünya ozamanlar Buhranlar içindeydi bugünden de beterdi Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta Dişsiz mi bir insan onu kardeşleri yerdi Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin Salgındı bugün Şark'ı yıkan tefrika derdi Derken büyüyüp kırkına gelmişti ki öksüz Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi Bir nefhada kurtardı insanlığı o masum Bir hamlede kayserleri kisraları serdi Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi Zulmün ki, zeval akılına gelmezdi, geberdi Alemlere rahmetti evet şer-i mübini Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi Dünya neye sahipse onun vergisidir hep Medyun O'na cemiyeti medyun O'na ferdi Medyundur o masuma bütün bir beşeriyyet Ya Rab! Bizi mahşerde bu ikrar ile haşret

Mehmet Akif Ersoy

Ayrılık Hissi Nasıl Girdi Sizin Beyninize?

Ayrılık Hissi Nasıl Girdi Sizin Beyninize?

Müslümanlık sizi gayet sıkı, gayet sağlam,

Bağlamak lazım iken, anlamadım, anlıyamam,

Ayrılık hissi nasıl girdi sizin beyninize?

Fikr-i kavmıyyeti şeytan mı sokan zihninize?

Birbirinden muteferrik bu kadar akvamı,

Aynı milliyetin altında tutan islam'ı,

Temelinden yıkacak zelzele, kavmiyettir.

Bunu bir lahza unutmak ebedi haybettir...

Arnavutlukla, Araplıkla bu millet yürümez..

Son siyasetse bu! Hiç böyle siyaset yürümez!

Sizi bir aile efradı yaratmış Yaradan;

Kaldırın ayrılık esbabını artık aradan.

Siz bu davada iken yoksa, iyazen-billah,

Ecnebiler olacak sahibi mülkün nagah.

Diye dursun atalar: 'Kal'a içinden alınır.'

Yok ki hiç bir kişiden... Millet-i merhume sağır!

Bir değil mahvedilen devlet-i islamiyye...

Girdiler aynı siyasetle bütün makbereye.

Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;

Toplu vurdukca yürekler, onu top sindiremez.

Bırakın eski hükümetleri meydandakiler

Yetişir, şöyle bakıp ibret alan varsa eğer.

işte Fas, işte Tunus, işte Cezayir, gitti!

işte Irak'ı da taksim ediyorlar şimdi. 

Mehmet Akif ERSOY